- Details
- Category: Φωτογραφία
Ο Κωστής Αργυριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1981. Σπούδασε φωτογραφία με υποτροφία στο ESP και μαθήτευσε κοντά στον Στράτο Καλαφάτη. Βιοπορίζεται από τη φωτογραφία.
Εξέδωσε την πρώτη του φωτογραφική εργασία με τις εκδόσεις Άγρα. Έχει συμμετάσχει σε φωτογραφικά βιβλία, ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ όπως το ''Thessaloniki: Looking at time through moments: photographs 1900-2017", Μουσείο Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Βερολίνο, το Festival Circulation(s), Παρίσι, το Balkans Today. The present of a wounded landscape, Αθήνα το Estate Fotografia Siracusa Festival, Συρακούσες, το Project 102, Παρίσι. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας.
- Details
- Category: Έργα Τέχνης
Ο Édouard Manet (1832-1883) φιλοτέχνησε το έργο του με τίτλο Το Μπαρ στο Φολί Μπερζέρ ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, το 1882. Σε αυτό το ώριμο και τελευταίο αριστούργημά του, παρουσιάζει μία σκηνή από τη σύγχρονη παρισινή διασκέδαση της Belle Époque. Μία νεαρή κοπέλα που αποδίδεται μετωπικά, στο κέντρο της σύνθεσης, κοιτά τον θεατή και κατ’ επέκταση τον ζωγράφο. Βρίσκεται πίσω από το μπαρ, με τα χέρια να ακουμπούν στον μαρμάρινο πάγκο, έτοιμη να εξυπηρετήσει. Οι σαμπάνιες, τα κρασιά, οι μπύρες και τα λικέρ, καθώς και η γυάλινη φρουτιέρα με τις κλημεντίνες διακοσμούν τον χώρο και προκαλούν να τα απολαύσουμε.
Το Folies-Bergère ήταν ένας διάσημος χώρος ψυχαγωγίας, με ζωντανή μουσική, τραγούδι, χορό, ακόμη και νούμερα ακροβατικής! Επιστρατεύοντας το μέσο του καθρέφτη, ο Manet το αποδίδει σε πλήρη δραστηριότητα. Η κατάμεστη αίθουσα, με τους καλοντυμένους θαμώνες, τα φώτα των πολυελαίων και τον καπνό, μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής.
Το έργο συγκεντρώνει αρκετά από τα χαρακτηριστικά ενός φωτογραφικού στιγμιότυπου. Η δράση έχει "παγώσει" μπροστά στα μάτια μας. Οι θεατές, ο καπνός, η ακροβάτισσα επάνω αριστερά, τα πόδια της οποίας μόλις που "προλαβαίνουν" να μπουν στο κάδρο, μένουν ακίνητα. Το ίδιο και η κοπέλα που μοιάζει να έχει σταθεί γρήγορα μπροστά μας, περιμένοντας να ακούσει την παραγγελία. Η πινελιές του Manet είναι κοφτές και γρήγορες στο παρασκήνιο για να υποδηλώσουν την κίνηση και την θολή ατμόσφαιρα μέσα στον τεχνητό φωτισμό και τον καπνό. Στο προσκήνιο γίνονται πιο σταθερές και γεμάτες και συγκεντρώνουν την προσοχή μας στην γυναικεία μορφή και στις μικρές νεκρές φύσεις με τα ποτά, τα λουλούδια και τα φρούτα επάνω στο μπαρ. Κάπως έτσι θα φωτογράφιζε κανείς την κοπέλα περιορίζοντας το βάθος πεδίου.
- Details
- Category: Έργα Τέχνης
Ο Théodore Géricault (1791-1824) παρουσίασε το έργο του με τίτλο: Η σχεδία της φρεγάτας Μέδουσα, το 1819 στο ετήσιο Σαλόνι του Παρισιού. Εμπνέεται από ένα σύγχρονο γεγονός, που είχε συνταράξει την γαλλική κοινωνία.
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1816, όταν ένας μικρός στόλος εστάλη από το Rochefort της Γαλλίας στο λιμάνι Port-Louis της Σενεγάλης, προκειμένου να αναληφθεί η διακυβέρνηση της έως τότε αγγλικής αποικίας από τους Γάλλους. Μέρος του στολίσκου ήταν και η φρεγάτα Μέδουσα, με περίπου τετρακόσιους επιβάτες, μεταξύ των οποίων και 160 μέλη του πληρώματος. Ο ανυπόμονος και ριψοκίνδυνος καπετάνιος, λίγο μετά τον απόπλου, θέλησε να προσπεράσει τα άλλα πλοία, με αποτέλεσμα λόγω κακών χειρισμών η φρεγάτα να προσαράξει κάπου στην σημερινή Μαυριτανία. Μην μπορώντας να τραβήξουν το πλοίο πίσω στο νερό, αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν χρησιμοποιώντας τις σωσίβιες λέμβους. Όμως δεν ήταν αρκετές και σκέφτηκαν να κατασκευάσουν μία μεγάλη σχεδία, προκειμένου να επιβιβαστούν σε αυτήν όσοι δεν χωρούσαν στις λέμβους και να την ρυμουλκήσουν ως την ακτή. Υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, μόλις η σχεδία απομακρύνθηκε από τη στεριά, κόπηκαν τα σχοινιά που την συνέδεαν με τις λέμβους… οι 147 επιβαίνοντες έμειναν αβοήθητοι στη θάλασσα.
Read more: Théodore Géricault "Η σχεδία της φρεγάτας Μέδουσα"
- Details
- Category: Καλλιτέχνες
Η Ράνια Ράγκου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η δουλειά της, παρότι αδιαμφισβήτητα ζωγραφική, συγκεντρώνει όλη την εμπειρία των νέων μέσων, από την ψηφιακή φωτογραφία και το ψηφιακό collage, μέχρι τις εγκαταστάσεις, το video και τον κινηματογράφο. Με σπουδές στη ζωγραφική, τη Video Art και τις ηχητικές εφαρμογές, η Ράγκου ενσωματώνει στις συνθέσεις της πολλά διαφορετικά στοιχεία από το χώρο της σύγχρονης εικονογραφίας, της διαφήμισης, της τηλεόρασης και των υπολογιστών, για να δημιουργήσει δικές της αναπαραστάσεις, συχνά δυσανάγνωστες και ιλιγγιώδεις, αλλά οπωσδήποτε ξεχωριστές, στο πλαίσιο μίας εννοιολογικής τέχνης.
Χρησιμοποιώντας διάφορα ηλεκτρονικά μέσα και εφαρμογές, κρατά τις δικές της «σημειώσεις» και δημιουργεί τα δικά της ψηφιακά προσχέδια. Εν συνεχεία, όπως αναφέρει και η ίδια, έρχεται το στοίχημα να αναπαράγει με παραδοσιακά μέσα κάτι που σχεδιάστηκε με ηλεκτρονικό τρόπο.